“…
Önce,şöyle bir bakındı..gelip,yakınımda durdu…
Sonra,” Merhaba! .” diyerek,yan sandalyeye oturdu…
(ERDEK’e ilk gelişiymiş..) bilmem hangi in’in kurd’u! ….
Yalınızlıktan dem vurdu…Kestirmeden gidiyordu…
Soru sorarken adeta,kinayesi pek hoş değil..
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta