Gerek Kalmadı Şiiri - İsmet Murat

GEREK KALMADI
Efendiler şehre göçtü yurdundan,
Kenara köşeye gerek kalmadı.
Doğalgaza geçiş yaptı ardından,
Çınara meşeye gerek kalmadı.

Dostlar birbirine yabancı oldu,
Suratlar asıldı, benizler soldu,
Koltuk kanepeler haneye doldu,
Divana döşeğe gerek kalmadı.

Takip etti senelerce modayı,
Somun, civatayı, çivi, vidayı,
Marketlerden aldı hazır gıdayı,
Keçiye şişeğe gerek kalmadı.

Oldu tam bir medeniyet hayranı,
Ağırlamak üzre ahbab, yâran'ı,
Piyasadan aldı yağ'ı ayranı,
Yayığa bişeğe gerek kalmadı.

Biçer döver atıl kıldı orağı,
Köyde kalan Traktörle toprağı,
Sürer oldu bahçe, bostanı, bağı,
Öküze eşeğe gerek kalmadı.

Müçtehit'im yazsam almaz satırlar
Eşyayı taşıdı, kamyonlar tırlar,
Bedestanlık oldu, Atlar, katırlar,
Deveye, köşeğe gerek kalmadı.

Sözlük:
Şişek: 1- bir ya da iki yaşında koyun
2- kuzulama dönemine girmiş ya
da kuzulamış koyun.
Bişek : Yayık dövmede kullanılan araç
Yâran: Yakın arkadaşlar, dostlar
Köşek: Bir yaşına kadar olan deve yavrusu

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi