Gözlerinin kapaklarının altıyla konuşmak isterdim.
Hal hatır sorardım.
“Nasılsınız” faslıyla başlayan cümle yapısıyla.
"Parmaklarım dokunsa mahsuru yok umarım? "
"İlerlet" derdim kendi kendime.
Utanmanın sınırlarını.
Öp başkası için ağlamış göz altlarını.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




öp başkası için ağlamış gözaltlarımı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta