Gerçek Aşk Şiiri - Metehan Apak

Bir yanlızlık rüzgarı vuruyorsa yüzüne
Korkma yakmaz kalbini
Tenini yakan güneş gibi

Bulutların ıslatıyorsa gökyüzünü
Ve karışıyırsa hep dediğin gibi
Gözlerin gökyüzüne
Yanlız olmadığını biliyorsundur
(Bende biliyorum senin gibi,)
(Benimde seni, seni sevdiğimi!)

Bir gecede fethettiğini o güneşi
Yada bir nefeste gitmek istediğini
Zamanla benim gibi uzaklara

Ama bilirsin ki sevgidir
Büyüsü, kara düşüncelerin
Yada kurtulmaksa içindeki kederin
İşte ben seviyorum seni
Bu olmasada yanlızlık sebebim

Uzaklardayım...
Bir başka uzaklarda
Gülüşünün saklı olduğu dudaklarında

Bir garip duygu yaşıyorum
Ben ve kendim
Sanki deli gibi

Elimde mendil
Ağlamak için vakti bekliyorum
Bir ölünün beklediği gibi

Bir kol sallıyorum uzaklara
Yanlızlığımı paylaştığın için
Yanlızlığımı bana bırak
Çünkü ben yanlız doğdum
Sen kalbimi al
O hep senin olsun

Sen beni aldın meleklerle
Bir gecede...
Yine yağıyordu gözlerinde yağmur
Ama kalbin...
Gülüyordu gözlerine inat ederce

Özlüyorum seni
Her güneşe gidişlerinde
Beni bırakmayacağını bilsemde
Bir daha siliyorum dünyamı gülüşlerinle
Ve meleklere verdim
Son parçam, Umutlarımı...