Gerçeğin Duvarı Şiiri - Mekan Atac

"Ve, ben bu güzelliğe inanamayacak kadar şaşkınım, sarhoş olmak, eksik kalır"

"Sarhoşluğumuz ebedî olmayacak.
Gerçeğin kırılmaz duvarı üstümüze yıkılıncaya kadar"

Yalan var etrafımda
Şehrin tozunu yok eden yağmurun şiddetiyle.
Sırıl sıklam işte duygularım.
Yalanlar sarmış üstümü.
Öyle inandırıcı
Öyle yakın.
Işte sevimsizliğiyle tutuyor ellerimden.

Ruyalara yağan yağmuru, şiddetle geçiyor işte.
Bir çay bardağının huzurunda izliyorum
Mevsimine imkansızken dokunmak.
Uzanan ellerim var baharlarına.
Gecelerin acılıydı.
Yaprakların düşüyor
Ve işte baharlarına
Acı çeken kuşların sesi her yer.
Ölmüş çiçekler sarıyor bedenini.
Güneşe uyanan yüreğindi senin
Ruhundu oysa başı boş geceleri
Sakinliğiyle sokaklarda çığlıkları
Bir mavi vardı bir sen
Baharını bilen birtek mavinin gerçeği
Ve birtek gerçekliğiyle
Sessizliğe yıldırım gibi düşen sesin.