Geniş Zaman ve Sen

Zamansız yaşandı her şey
Seni görmenin umudu varken içimde
Artık seni bir daha asla göremeyecek olmanın tarifsiz hüznünü yaşıyorum ay ışığıyla
Evet zamansızdı her şey
Geçmiş zamana yenildik
Geniş zamanda varolamadık, kendimize bir gelecek zaman kuramadık…
Güneş gökyüzünden ayrıldı; sen benden
Dalgaların sesine kulak veriyorum
Gözyaşlarım dağılıyor dalgalara; ama kafi gelmiyor seni unutmama
Ay bulutlar arasında kaybolurken; sen de benden kayboluyorsun
En azından o gökyüzüne hasret değildi, geri döneceğini biliyordu
Lakin sen
Daha gözlerine bakamadan, o tebessümü kavrayamadan
Kayboluyorsun…
Dönüşü yoktur bu kaybolmanın
Biliyorum
Ben zamansızlığın acısını yüreğimde duyarken
Uzaklardan vapur sesi de eşlik ediyor;
Dalgalar da söylüyor gelmeyeceğini…
Gözlerimi kapatıp denize karşı
Hayallere dalıyorum
Korkmuyorum bu defa
Hayaller de zamansız olamaz ya
Zamana meydan okuyorum adeta.
Gecikmiş bir zamana karşı
Hayallerimdeki seni yaşatıyorum
Bıkmadan usanmadan
Yüreğimdeki bu acı geçer mi acaba?
Bunu da yine zamana bırakıyorum
Zaman acımı da alır götürür, tıpkı seni götürdüğü gibi
Bundan böyle
Geniş zamandaki seni yaşıyorum