Gelsen Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Gün batmakta yine tüm hoyratlığıyla
Bir farkı yok
Evveli gecelerin kadrolu hüsranlarıyla
Gelsen diyorum hani
Bitmez mi bu asırlık işkence

Ah! ...Yar
Gelsen diyorum hani
Gelsen
Kirpiklerimde nefesini hissetsem
Bu gece tüm yıldızlara nispet
Yakut gözlerinde erisem
Yıksak ayrılığa dair ne varsa
Silip atsak ufkun sonsuzluğuna
Yine yeniden
Yazsak vuslatın adını
Gökkuşağının renginde tüm evrene
Vursak kızıl tanyerini
Olmaya sabahlara dem vursak
Yudum yudum sevdam şarabını
Berduş gönlümüze akıtsak

Çakmak çakmak yaksak
Özlemin buzdan kalesini
Şebnemlere aşkın rengi düşse
Alev alev kora dönse
Ah! .. yar
Gelsen diyorum
Bir gelsen
Zehri bade diye versen de razıyım
Dudaklarımdan sızan adın olsun
Beyhude geçmiş ömrüme
Varlığınla güneşler doğsun

Ah! …Yar
Yırtsak kör karanlığı
Kışları, ayazları, boranları
Dört mevsim bahara dönse
Aşk çiçeği her dem derilse
Tüm evren sevda nasıl yaşanırmış görse
Gözlerdeki aşkın çığlık alevi
Buz dağlarını birer birer eritse
Bulutlara bırakılan buse demetleri
Işıl ışıl yıldız olup
Vuslatın nağmesini bir ömür söylese