Gelsen! .. Şiiri - Alparslan Çolakoğlu

Gelsen...
Ellerinle baharlar getirsen...
Hesapsız katıksız sevsen...
Kabuk bağlasa yaram
Sızım dinse...
Kelepçelerini kırsam yalnızlığın
Çözülse dilim
Seni söylese...
Allı yeşilli yarim olsan
Gülüşüne tutunsam...
Gözlerinende bulsam kendimi
Çoğalsam sende yeniden doğsam
Ateşim tenin olsa
Sözümü sende çalsam
Günahın sevabım olsa
Sarmaş dolaş olsak yeniden
Fırtınalarım dinse
Arınsam durulsam sende
Sineme yaslasan ak başını
Saçlarına dokunsam ürkmeden
Sularına karışsam
Yüreğine yoldaş olsam
Gelsen...
Egik başım dikleşse
Doğrulsa belim
Ömrümde filizlense çiçekler
Sensizlik terk etse beni
Açlığım sussa
Gecem sabaha doğsa
Kurtulsam dört duvar arası hasretinden
Gelsen...
Bir şans daha versen seven yanıma
Büyütsem seni
Mutlu etsem
Ömrümü önüne sersem
Yüreğime düşsen
Saklımda büyüsen
Yasak olmasan
Özgürlügü getirsen sevmelerime
Gözlerime armağan etsen kendini
Kimliğim olsan
Kavgam olsan
En anlamlı eylemim olsan
Vurulsam düşsem yere
Kanımı uğruna akıtsam
Kanımla sevdamı yazsam

Saklında kalsa;
Mülteci sevdalısı mülteci yüreğim...