Gelmeyeni Beklemek Şiiri - Tezcan Bilgiç

Elinde ertesi günün ipi
Yavaş yavaş çekerken kendine
Kopmasından korkarsın ipin
Elinde kalmasından
O günün hiç gelmemesinden...
Sonra,
Kopar...
Kalırsın ortada,
Her zamanki gibi,
Yapayalnız...
Beklerken, kaybedersin...
Kurduğun hayaller, umutlar, planlar
Takılır kursağına...
Nefes alamazsın, boğulursun....
Ağız dolusu küfretmek istersin
Kurtulmak için
Olmaz...
Tutarsın kendini,
Sıkarsın sinirlerini...
Sonra bir daha ne zaman hayal kursan
Aklına gelir kursağındaki
Kuramazsın...
Gerçeklerin içinde boğulursun bir başına...
Beklediğin gelmez,
İstediğin olmaz...
Hayallerden korkarsın...
Kaybedersin düşleri...
Yalnızlığın içinde bir başına,
Gerçekle yüzleşirsin...
Rüyalarda görürsün anca hayalleri,
Sırf o hayaller için,
Beş dakika daha istersin her sabah...
Sonra kaybedersin hiç durmadan...
Gelmeyeni beklerken bulursun sonra kendini...
En büyük yalnızlığı görürsün kendi kendine,
Gelmeyeni beklemek,
En büyük yalnızlık değil mi?