Habercisi değilse çalmasın kapımı, rüzgâr bile.
Denizciler yelken açmasın, ufukta sevinç yoksa.
Bir umut uğruna aldatmacasının peşinde.
Daha kaç kurban vereceğiz umutlu bekleyişlerde.
Aysız, ışıksız gecenin, dipsiz zifiri karanlığında.
Kapıyı çalan habercisi mi gelecekteki sevincin diye.
Kimdir gelen, kimdir kapıyı çalan sormadan.
Açıp ta kapıyı, serseri rüzgâr görmek istemem bu akşam.
Yarın gece sen gelmesen kapıya ben giderim.
Bu şehir, bu göl benim gidişimi umursamazlar bilirim.
Bu yolun yolcusuyum kalmadı sevinçlerim.
Bekleyişlerim boşuna yüreğimde taşıdığım yeter yüklerim.
Düşen kolum, elim değil güllerim düşer fırtınalarda.
Yüreğime astığım, siyah beyazdır anılarım.
Dönüp te ardıma, hoşça kal yok diyebileceğimde
Bu şehir, bu sokaklar santim santim eritir beni.
Kenan Gezici 26/07/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 19:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!