Gelmedin! Şiiri - Mustafa Cilasun

Bak hala
Sen gelemedin
Çaresizliğimde beklerken

Dünyaları
Her an deviriren
Şu âleme bir nazar ederken

Gönül
Hazin söz mü dinler
Dinlerken dahi sızısı kilitler

Sensiz
Yalnızlığım ne çeker
Nefeslenirken halim heder

Sanki
Bu var olan cana
Can katan bir serencamdın

Merakımın
Odağında olana
Oradan hiç ayrılmayacaktın

Sen öyle
Hoş bir sedasın ki
Duyanlar sana nasıl şaşmasın

Sen
Manayı anlamlaştıran
En nadide olan nazı nazarsın

Her şey
Seninle ne güzeldi
ve o kadar güzidelik verendi

Sen
Ancak ve illaki hilimdin
En özelimsin bir deruni hissin

Geceler
Sensizlikte bir bilsen
Ne kadar çok hazinlik çeker

Ey canımın
Devası şimdi gel
Nerdeysen çık ta bir ses ver

Herkes
Bir yana çekildi artık
Sessizlikte kahır çok beterdi

Sensizlik ki
Çekilmeyen dertti
En hazin olan bir illet gidendi

Sancılar ki
Öylece tebarüz etti
Zihnim şimdi eridi gitti o yetti

Sen
Kendinle salınırken şevkti
Bırakıp ta giderken ne zulmetti