Gelmedi Gelmez Oldu Şiiri - Kenan Gezici

Yaklaşıyor an be an hafta mı yıla baksam gelmişsin.
Sararken bedenimi senli günlerin bilmem hangi hasreti.
Soluk soluğa kalmışım yorgunluk bıraktı üstüme kasveti.
Akşam olmadan gel bitsin bende kalan gam ve keder.
Oluşsun yüzümde, senden kalan serin meltem rüzgârı.
Evet yorgunum, uykularım asılı kaldı betondan duvarlara.
Girmez penceremden hiçbir an ışığın, betondan yapılı.
Kapılır rüzgarına yastığım, yorganım çaresizlikle örülü.
Ben doğan günün adamıydım, saçlarım denizle taranmış.
Olmayanlar üzerine yazılmış şiirlerim, ağıttır sanki benim.
Sırtımı dağlara yasladım Artos’a, Sühan’dır her zaman evim.
Ne doğdum, nede yaşadım, nede bir halden anlayan buldum.
Geçmek bilmeyen zemherilerde değil ağustos sıcağı da doğdum.
Ah bir zaman, gün oldu karardı ruhum nankör sevgilerde.
Geçmedi gün, ay, yıl vesselam gelmedi benimde zamanım.

Kenan Gezici 21 /12/2025