Gelme Eylül Gelme Şiiri - Eyüp Doğru

Gelme Eylül
Yine aynı kokuyla geliyorsun,
aynı sokakları düşündürüyorsun bana.
Bir zamanlar sevdiğim her şey,
senin gelişinle son bulmuştu.

Ve yine,
gelişinle başlıyor içimdeki kırılma.
Esintin bile onun sesini taşıyor.
Yaprakların düşüşü onun gidişi gibi
sen geldikçe ben biraz daha üşüyorum.

Gelme, Eylül, gelme.
Gözlerim alıştı artık dipsiz kuyuya.
Ne umut kaldı, ne bekleyiş.
Sadece onun adını unutmayan saatler var.

Seninle gelen her şey,
bir zamanlar onunla gitmişti.
Ben seni değil,
onun yokluğunu yaşıyorum.

Bu defa başka bir mevsim ol,
ya da biraz daha geç kal
biraz daha uzak kal.
Ben, bu kez
unutmak istiyorum...