Gelme Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Gelme

Geçmişe dair ne varsa.
Ne yaşanmışsa.
Her seyi yüz üstü bırakıp gitmek kolay.
Gittinse
Gelme

Bütün kapıları yüzüme kapatıp.
Arkana dahi bakmadan.
Umursamadan.
Pervasızca,
Hoyratça
Göz yaşı dökmeden.
Kadir kiymet bilmeden gittinse.
Gelme.

Yarım kalan çay bardağını.
Muhabbetin demli tarafını bana bırakıp
Aşkın gönül yakan ateşini yanına alıp
Söndürmeden gittin ya.
Gittinse.
Gelme.

Sevgiyi sevdayı yanına alarak
Yalnızlığın sensiz tarafını.
Çilenin, acının, aşk'ın gerçek yüzünü.
Bana bırakarak
Beni Kör kuyulara atarak.
Gittin ya
Gittinse
Gelme.

Umutlarım, beklentilerim yarım kaldı.
Beni yarım bıraktın.
Aşk'ı yarım bıraktın.
Hayallerimizi yarım bıraktın.
Toprağı kokusuz.
Güneşi uykusuz.
Bulutu susuz bıraktın
Beni yarım bıraktın
Kendini yarım bıraktın gittin

Çare aradığımız Dertler orta da kaldı.
Ben orta da kaldım.
Yalnız bir ahlat ağacı gibi dağ başında.
Esen fırtınaya inat, kışa, rüzgara inat.
Direnmekteyim
Hırçın ve yorgun halde.
Sen gittin.
Gitme dedim.
Gittin,
Gittinse
Gelme.

Ardında bıraktığın ne varsa.
Yıkık ve virane.
Ben bitap ve yorgun.
Sen umursuz ve acımasız gittin.
Alıştım bu hayata.
Yokluğuna, sessizlige alıştım.
Sensizliğe alıştım.
Suzuzluğa,
Sonsuzluğa alıştım.
Dumanı tüten yarım sigaranın,
Efkar efkar kıvrımana alıştım.
Gidişinin sessizliğine alıştım.
Gittin ya
Gittinse
Gelme.

Ay batmadan.
Güneş doğmadan
Gittin.
İki kelamın birini söyledim.
Seni dedim
İkincisi seviyorumdu diyemedim.
Dedirtmedin.
Kalktın ve gittin
Gittinse.
Gelme.

Anlamalıydım gideceğini.
Anlamadım kör olmuştu gözlerim.
Aklım gitmişti başımdan.
Suskunluğun Sebebini anlamalıydım.
Sen gitmek için gelmişsin.
Beni kör etmek
Aklımı almak için gelmişsin
Belki kör olmadım ama
Aklımı aldın
Meczubun dediği gibi niye deli oldum sanıyorsun.
Bu son gidişin olsun
Gelsende beni bulamazsın
Bulsanda ben, ben değilim artık.

Gelirsen aynı acıları
Kaldirmaz bu yürek.
Çektiğim sancıları.
Taşımaz bu yürek

Gelme,
Gittinse,
Gelme