Gelirim Şiiri - Gönül Kütük

Yaptıkların cezasız kalır diye sevinme
Kederimi gözümde buğlamadan gelirim
Dizlerime kapanıp affet diye dövünme
Vicdanı törpüleyip ağlamadan gelirim

Korkak mıyım haksızken haklı kabul edeyim
Yaptığın hainliği uzaktan seyredeyim
Elemin sende kalsın hep ben mi gamzedeyim
Ağzımdan çıkan sözü tığlamadan gelirim

Hangi ihanetlerde kendini ziyan ettin
Sadakat yeminini çiğneyip de kirlettin
Yılan gibi boynuma sarıldın gayrı yettin
Solumdaki öfkeyi sağlamadan gelirim

Ahvalimi sorsalar ne cansız ne diriyim
Ruhum bedende ama sade kemik deriyim
Gücümden şüphe etme koşturan bir doruyum
İçimdeki kısrağı bağlamadan gelirim

Ayağıma vurduğun prangayı kırarım
Acizmi sandın beni karşında dik dururum
Alnının ortasından çeker bide vururum
Paslanmış tüfeğimi yağlamadan gelirim

Bıraktım sakinliği hoyrattır benim huyum
Bulandıktan sonra da durulmaz artık suyum
Merhameti unuttum bundan sonrası kıyım
Sanma ki usul usul çağlamadan gelirim

Gülruba yıkılır mı tufan gibi eserim
İnfazını verdiğim kalbin benim eserim
Affedersem kan içip ciğerimi kusarım
Kanayan yaraları dağlamadan gelirim