bir iz bilirim
nice mahmur baharlardan
gebe küheylanlar fışkırır
ürkek bir ceylan geçer kıyılarımdan
ebruli hazlar dokunur yüreğime
mürekkep mi resmeder güzelliğini
mercan mı geçer uykularımdan…
bahtına düştüm kopar
gökten bir kartal resmi iliştir göğsüme
bakışlarıma gelincik lekeleri düşür
avare dolaşma kirpiklerimde
dokunma ilmeğine hecelerimin
tersten ütüle kalbimi, aşk parlamasın
yağla mermilerini
yönelt masmavi rahmime
kulaklarımda şelaleler çağıldasın
barut kokuları sinsin yüreğime
zaman solgun camlarda ışıldasın
erisin ayaklarım
asfalt yürüsün damarlarıma
yoruldum omuzlarımı taşımaktan
alnıma bir güvercin gölgesi düşmüş olmasın
bir iz bilirim sararan umutlardan
böyle mi dürülür aşk sofrası
zambaklar koşamaz kaldırımlarda
sabah kuytuluğuna göm mısralarımı
borazan çiçeği öksürmeden daha
bir iz bilirim sağılan kelimelerden
önce nisanlar dökülür
uçamaz ıslak kelebekler…
benimse dalgın bir güz takılıdır gözlerime
fesleğenler ardımsıra ağlar durur
ürküp kaçarım tarla farelerinden
bir iz bilirim, yaşamın kıyısından bir iz
ölünceye dek bekler bizi sevgilimiz
22.04.2006
Ahmet BeyoğluKayıt Tarihi : 30.8.2006 10:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!