Gelincik Kuşu Gibi Narin

Gelincik kuşu gibi narin yüreğim,
Rüzgârla savrulur gurbet yollarında.
Hasretin ördüğü ince bir hüzün,
Her adımda içime siner usulca.

Bir türkü dolanır akşam vakti,
Memleketin kokusu gelir ansızın.
Çatlayan toprak gibi susar içim,
Sılaya düşer her damla özlemim.

Anamın sesi gibi yumuşak düşler,
Babamın suskunluğu gibi derin sükût.
Çocukluk sesleri geçer içimden,
Kırık bir salıncak gibi sallanır zaman.

Dizlerim çökerken umutla kalkarım,
Yüreğimde bir sevda, gözümde ışık.
Yollar ne kadar uzun olursa olsun,
Sevdanın gülüyle aşarım uzakları.

Bir gülüş yeter bazen hatırlamaya,
Sevdanın da vatan gibi kutsal olduğunu.
Gözlerin değince unutur insan,
Gurbet neymiş, hasret neymiş, kaç kış geçmiş…

Çünkü sevda da yuvadır bazen,
Bir bakışta memleket kurulur insana.
Gelincik kuşu gibi narin de olsak,
Taşırız içimizde sonsuz baharları.