tek bir nefes
Yüreğimin gölgesi ıslandı çınar altında
Sessizlik bir gemi oldu geçti gözlerimden
İkisi gökten düştü biri dalda asılı kaldı
Güzleri kırmızıya bulayan elmanın
Adem'in gövdesi yere düştü mevsim yazdı
Ben yine sayılı günler biriktiriyordum
Dünya bir insan yüzü olsa gamzesi sen olurdun
Sen olurdun yitik ülkenin gülgün hazinesi
Demek onca gönüllerden çağıran sendin beni
Savrulup geldim işte...
Bir kez kaybolmuş olsaydı ellerim
Bir rüzgar esti zümrüt tepelerden can düştü sultanım
Kirpikleri uzadı Leyla nın sen bakınca
Geceye ay döküldü.
Sen gülünce doludizgin atlarla kanatlandı kalbim
Süvarilerim güneşe döndü yüzünü
Gazel döküyor Ihlamur'da rüzgar
Muhtemel bir insan sızısına
Şairliğimi okşarsan bir cin çıkabilir içimden
Ne dilesen yalan
Huzursuz belki ama mutlu olmayı yine de
Tutmasam kendimi soluğum kesilecek
Aşk beni Asya dan ve bozkırlardan düşerek
Yepyeni bir ateş yakmayı öğretecek
Tutmasam kendimi gözlerini dileyeceğim
Yıldızlı bir gecede gökyüzünde sislenen
Toplayıp Temmuzun saçlarını bir gece iğnesiyle
Gülüşünün koyuna demirlediğim
Bu kaçıncı hece
Al seni yaz terlemeleriyle nice gömlekten
Bulur muyum huzuru ya da gökyüzünde
Yemin ve bağ bozdu kesik parmaklarım kanım terledi soğudu
Sudan aynaya sıçradı yüzüm kadın uykudan göğsüme dağıldı
İncir yaktım avucuna duvarlara resmini damlattım
Suyu düşündüm dizlerine kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!