Gelincik Şiiri - Ahmed Ömer Halat

Köylerde gelincik olurmuş eskiden
Heskesin farklı tarif ettiği
Kimine göre yılan gibi kıvrak
Kimine göreyse bir tilki kadar kurnaz
Ama kimine göre de bütün zararını unuttururmuş
Bakışlarının masumluğu.
Girdiği kümesten sadece o canlı çıkarmış
Ama kimse de birşey demezmiş Gelincik'e.
İnanırmış ki köylüler; kim zarar verirse ona
Fazlası gelirmiş kendi oğluna, kızına.
Geceleri kümeslerinde kıyametler koparken
Kimsecikler çıkmazmış dışarı o gitmeden.
Evlatları daha değerliymiş kümesin içindekilerden.
Ben hiç görmedim Gelincik'i.
Ama hiç nefret de etmedim aksine sevdim
Hem de deliler gibi.
O tüm verdiği zararı silip atan;
O iç yakan masumane bakışlarını
Sadece fotoğraflardan bildim
Ve sadece bildiklerime inandım.
Özledim ama gerçek gözlerle görmek istemedim, isteyemedim.
Kalbime kümesim dedim,
Sana da Gelincik.
Aşkıma ise kızım oğlum gibi değer verdim.
Ve Gelincik'in kalbime girmesine hiç üzülmedim.
Yeter ki aşkım hiç zarar görmesin.
Gelincik acıtsa da kalbimi
Ve bilsem de bir insanın kalpsiz yaşayamayacağını
Asla aşkımdan vazgeçmedim.
GELİNCİK!
Ben seni hayatımdan daha çok sevdim.

(13 Ocak 2008)