Gelincik Şiiri - Mücahit Eren

Gelincik üzerler seni, kimseler sesini duymaz
Soğuk kalpli insanlar arasında nasıl hayat bulursun,
Öğle anlatıldığı gibi kelebekler uçmaz kuşlar ötmez burda
En yakınların bir bir terkeder seni, kalırsın bir başına

Gelincik, mutluluk ancak menfaatleri varsa senindir.
Unutulur yapılan fedarkarlıklar bir hatanda silinirsin.
Kimsenin umrunda olmazssın, film gibi izlerler sadece,
Koparılırsın da güzelliğin sebebin olur, bilinmezssin.

Gelincik, üzülme kimseyi değiştiremezsin ne etsen de
Birgün anlayan çıkar elbette gövden toprağa karıştığında
Teselli kendin olursun, dersin yerim yokmuş bu dünyada
Bir bahara dahi kavuşmadan, karakışta donarsın.