Biz bilemeyiz ki engelliyi,
Onlar hayatın hep çaresizliğinde.
Sağlayamaz onlar bir dengeyi,
Nice sorunları var önünde.
Bedenseller, zihinseller,
Görme engelliler de var.
Ya kulakları işitmeyenler,
Onları kim, nasıl anlar.
Biz bilemeyiz ki engelliyi,
Sanki her şey bitmiş gibi.
Hasretle bekler onlar gülmeyi,
Değnekleri de onlara sırdaş gibi.
Keşke anlasak hallerinden,
İçimize acılar çökmüş gibi.
Ne gelirse yapsak elimizden,
İnsanlık da boynunu bükmüş gibi.
Varsın gün doğsun engelliye,
Güneş de düşsün dağlardan.
Kalmasın hiçbir şey geriye,
Kopmasın hayat bağlarından.
Şair Mehmet der ki! ,
Sağlığımızın kıymetini bilelim.
Engelli olmak öyle zor ki,
Gelin halimize şükredelim.
İlk : 22/09/2011
Son: 06/10/2011
Kayıt Tarihi : 2.11.2011 10:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!