Yandı bir gelin alevler arasında,
Soldu yavaş yavaş ateş çatırtısında.
Yüzü dün gibi akıllarda kazılı,
O gelinin kaderi kömür ile yazılı.
Bembeyaz gelinlikle ne de bahtiyar imiş,
Oynadığı o düğün ömrüne talan imiş.
Gözleri ışıldamış,sevdiğine bakarken,
Gülmüş oynamış meğer hayatını yakarken.
Birkaç sene geçmemiş o güzelim günlerden
Öfkeler sökülürmüş o sağır bedenlerden.
Gelin,yalnız ve sessiz yaşamış ecelini,
O gelinliğin kat kat ödemiş bedelini.
Onüç koca yılı devşirmiş gözyaşıyla,
Şimdilerde bir garip yaşama telaşıyla.
Ateşi körüklemiş ne kadar anı varsa,
Kendini atacakmış hani olsada sığsa.
Yerde buruşmuş durur,bir garip sefil kağıt
Ateşe düştüğünde fotoğrafta bir ağıt!
Açılmış yavaş yavaş fotoğrafın önyüzü,
Birde ne görsün gelin,resimde kendi yüzü.
Kopmuş canından birşey,oturmuş boğazına
Ateş kırıntıları düşmüş sanki bağrına.
Ne kolay yanıyordu ateşte onca anı,
Gelinin gücenerek eriyordu sol yanı.
Yandı bir gelin alevler arasında
Soldu yavaş yavaş ateş çatırtısında
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




t e b r i k l e r i m l e
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta