Geleceksen En Çok Sonbaharda Gel

Sonbahar
Ayrılık mevsimiydi ikimizin..
Yine sis çöktü dağlara
bir soğuk rüzgar,koptu uzaklardan
Üşüdü ağaçlar,savruldu yapraklar..
Ben her sonbaharda
üşür, ölürüm sensizlikten
Gel! Ne kurallar, ne yollar sana olmasın engel
Geleceksen en çok sonbaharda gel..

Gel! Sevindir yalnızı
dinsin yürekte sızı
hüzünlerle geçmesin artık sonbahar
Göçmen kuşlar giderken uzaklara
yapraklar ayrılırken dallarından,
İnadına inadına tutuşalım el ele
kalplerimiz ısınsın,ısınsın ellerimiz
Bu mevsimde güzeldir
kavuşursak ikimiz
Gel! Kop gel uzaklardan,
artık ödemeyelim bedel
Ben her sonbaharda,sensizlikten ölürüm..
Geleceksen en çok sonbaharda gel