Gelecek Biziz Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

Siz hepiniz ölüsünüz
Ölü toprağı serpilmiş üstünüze
Açın gözlerinizi
Uyanın

Ben çekik gözlü Asyalı
Ben karaderili Afrikalı
Ben kızılderili Amerikalı
Ben beyaz tenli Avrupalı

Bizler çocuktuk henüz, oyun çağında
Saftı gülüşlerimiz dünyanın dört bir yanında

…………………… açtılar, çıplaktılar, umutla doğmuştular
…………………... silâhların gölgesinde masumdular

…………………... dokundu kanlı bir el düğmeye
………….……….. gökten ölüm yağdı yağmur yerine

Coştuk
Uçtuk havalara sevinçten
Nerden bilebilirdik
Ateş toplarını oyuncak sandık
Ve parçalandık her birimiz bir yerde
Vietnam’da, Afganistan’da, Irak’ta
Bir beşikte kimimiz, kimimiz bir yatakta
Kimimiz bir kucakta, ve salıncakta kimimiz

……………………. salınmaktaydı hâlâ kucağında bebeği
……………………. az ötede üşüyordu kopmuş bacağı
……………………. ve donmuş gözleri şaşkın
……………………. soruyordu Gül Bebek
“-Bu nasıl oyun? ...
Oyunbozan… oyunbozan…'

Bize göre değildi büyüklerin oyunu
Bizim dünyamızda sevgi vardı

Cephede
Titriyordu genç asker
……………………. korkudan değil, soğuktan
Sarındı kaputuna sımsıkı, yumdu gözlerini
Ve düşmanını düşündü karşı cephede:
“Hangimiz ölecek, hangimiz dönecektik eve…”
Ve razıydı ölmeye, seve seve
Tek barış olsun diye –ya olmazsa…
Felâketti, cehennemdi barışsız bir dünya
Ve yaşamaktı emeli, yaşanası dünyada –bıraksalardı eğer
Ve sıkmaktı –mitralyözü değil, düşmanının elini- izin verselerdi eğer
İzin vermedi -düşünemedi fazla- şakladı suratında, silleden farksız soğuk
Hohladı büzüşmüş ellerine
Ve sevdiğini düşündü ve gülümsedi utangaç
Ve al bastı yüzünü
Alev alev
Isınmıştı
Şafak sökerken

Karşı cephede
Titriyordu genç asker
……………………. korkudan değil, soğuktan
Diliyordu yüzünü bıçaktan keskin ayaz
Donmuştu hayalleri
Ve elleri
Ve düşmanını düşündü kendisini düşünen
“Ne ölmek, ne öldürmekti yakışan bize…”
Kıyametti çift yürekle gömülmek, yurdundan, toprağından uzakta
Ve ölmekten beterdi tek yürekle sevgilisiz yaşamak
Uyanık gözleri tembel, ışıldadı ıslak ve sıcak
Ve sevdikleri geçti sıra sıra
önünden
Ve aşkını düşündü –açılamadığı bir türlü
Ve ateş basan yüzünde yangın
Alev alev
Isınmıştı
Şafak sökerken

Gümbürdedi bir anda yer gök
Aydınlandı cepheler gün ışığından parlak
Toz dumana karıştı, kan gözyaşına
Hayaller, umutlar kaçıştı sağa sola
Nereye… nereye…

Sonra sessizlik çöktü yorgun…
Fonda kara bulutlar
Susmuştu iki yürek, sonsuza dek …
Yazık… çok şeyleri vardı anlatacak
Tanışmış olsalardı şayet…
Çözüldü mü sorun peki?
Ne gezer… ne gezer…

Gençlerdik deli fişek, her ülkeden
Buluştuk, vuruştuk kıyasıya cephelerde
Öldük, öldürdük doyasıya
Ve söndü hayallerimiz kan kusan silâhlarınızdan zengin
Ne diye… ne diye…

Bize göre değildi kavga, savaş
Bizim dünyamızda barış vardı

…………………… düğünleri görmeden ölümleri gördü
…………………… analarla babalar
…………………… ve taşındı sıra sıra tabutlar -bayraklara sarılı
…………………… ve ağıtlar yakıldı her dilden, her gönülden
…………………… yastaydı bütün dünya

Bize göre değildi savaş
Bize göre değildi ölmek
Ölen biz değildik cephelerde
Sizdiniz ölen yüreklerde
Sizdiniz… sizdiniz…

Siz hepiniz ölüsünüz
Ölü toprağı serpilmiş üstünüze
Açın gözlerinizi
Uyanın

Uyanın
Gelecek biziz

Gelecek biziz
Uyanın… uyanın…