Kim bu Dünyada ebedi yaşadı ahmak,
Hepimizin gayesi bir Cennete varmak,
Sanırsın ki her dem etsem yok günah,
Varsa da kıssası bir hal vakit yanmak.
Bilmez misin bu Dünya her gün değişir,
Oyalar bir zaman ölmeyen ölmez öğretir,
Yüz bir yaşına kadar yaşasan ne fayda,
Beklemediğin bir zamanda Azrail gelir.
Gideceğiz elbet geldiğimiz yerler var,
Diploma, Defter, Makam, rütbeler var,
O alemde hiç bir anlamı yok bunların,
Cezana müstahak olan bahaneler var.
Ellerin ayakların sana dost mu sanırsın,
Böyle düşüncelerle sen boşa aldanırsın,
Anlatır ilahi mahkemede yediğin haltları,
Karşına dikerler hakkını alacak kulları.
Bunca kibrin, gururun, arzun neden,
Kim ölmedi ibret almazsın Azazilden,
Bir kelimedir seni Cennetinden eden,
Hakk karşısında cevabi durumlar var.
Özdemir der geldik bomboş bir yere,
Ne aldıysak dedik Hakk hayırlı vere,
Doldurduk boş vesvese Defter-i Kebire,
Yorulduk bu alemden gidecek kullar var.
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 08:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!