İnsanlık inlemekte, kalpler taşlaşmış, yerlere serilirken merhamet.
Deniz kıyılarına vururken çocuk cesetleri, acıya suskun kalıyorsa insanlık.
Ve gazlarla öldürülüyorsa sebi sübyanlar, analar feryat figan ağlıyorsa.
Sessiz kalanlarının cümlesine, küfür kafir olmadan, gel de sus, susabilir sen.
Istırapları ve çileleri yaşatanlar, ortalarda dolaşırken.
Utanmazlar, hayadan yoksun, sağır ve dilsiz gezerken,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta