Gelde Sor Anne
İçindeki sevgi yüklü duyguları,
Bana sıcaklığını her daim hissettirendin.
Bana can veren,
Bana hayatında yer açan,
Karşılıksız seven,
Ömrü yettiğince koruyup kollayan,
Sevip saran,
Sürekli doğruları aşılayan,
Beni bir birey haline getirendin.
Onca emek verip,
Kendinden de ödün vererek bizi sarandın.
Ben evladından tek isteğin,
Toplumda faydalı işleri amaç edinmemdi.
Evet anne bunlar senin bana öğrettiklerindi.
Hatırlıyor musun,geçen akşam seni memlekete yolculadığımız günü?
Tek bir gün kalacağını bildiğim halde,
Gözlerim dolmuş,
Ve içimde sebepsiz bir hüzün bırakmıştı gidişin.
O gün sabaha karşı kötü bir rüya gördüm,
Senle ilgiliydi.
Çok korktum,başına bir şey geldiğini düşünerek…
Sesini duymadan uyumaya çalıştım.
Ve ve nihayet sen varmıştın memlekete ve beni aramıştın.
Uzakta oluşun bir an içinde olsa beni üzmüştü anne,
Seninde söylediğin gibi kısa bir ayrılıktı bu,
Sadece bir gece yanımızda olamayacaktın,
Farkındaydım anne.
Ama gel de bunu içimde sana karşı,
Bambaşka bir duygu hissettiğim kalbime sor,
Gel de sor anne.
Biliyorum yarın yine evimizde olacaksın.
Beni sesinle uyandıracaksın.
Kalk hadi kahvaltı hazır diyeceksin,
Ben yine kalkamayacağım,uykum ağır basacak
Ama sen gelip beni saracaksın kollarınla,
Ve beni kaldırıp sofraya oturana kadar başımda olacaksın.
Belki de ben,
Senin sevginle biraz şımarmak istiyorumdur anne.
Hayatım boyunca güvenimi sarsmayan tek kişiydin,
Şimdi güvenden bahsedebiliyorsam eğer,
Yine senin sayende.
Şuan 18 yaşında olmam,
Şuan bu kadar bilinçli bir birey olmamı sağlaman,
Senin için bir onur,
Benim için ise geleceğimdir,anne.
Allah’a şükrediyorum her gece anne,senin için
Beni sana yavrun olarak verdiği için.
Ben senle çok mutluyum anne,
Tahmininden daha çok.
Bu kadar iyiliği ödeyemeyeceğimi biliyorum.
Seni çok üzmüş olduğumu da biliyorum.
Geçen günlerin geri gelmeyeceğini,
Kırdığım kalbinin özürle geçemeyeceğini de biliyorum anne.
Sen geçti desende,o günleri hafızandan sildiğini söylesende
Silememiş olduğunu biliyorum.
Telafisi olmayan bu kırık kalbin
Seni üzmüş olduğumu hep yüzüme vuruyor anne.
Bazen sana bakamadığım bundandır,
Utandığımdan anne.
Şimdi seninle yeni bir dönemin başlangıcını yapalım.
Benim özürümü kabul eder misin,anne?
Hayatımda olduğun için,
Beni sevdiğin için,
Bana hayatında yer açtığın için,
Benim doğmamla yaymış olduğum ışığı hep söylediğin için,
Sana binlerce teşekkürler anne.
Bende bir gün anne olacağım,
O zaman seni daha iyi anlayacağım.
Her annenin yaptığı fedakarlıkları bende yapabilecek miyim,anne?
Biraz bencil değil miyim ben,
Senin gibi hayatımda böyle bir dönem olacak mı,anne?
O zamanda yanında olup,beni şımartacak mısın?
Ben şımartılmayı bekleyeceğim anne.
Umarım,Tanrım beni sensiz bırakmaz.
Sana dokunmaktan,
Sıcaklığını hissetmekten,
Sevgi sözcüklerini duymaktan,
Anne şefkatini sürdürmenden,alıkoymaz beni.
Şimdi içimden gelen ses,
Seni sevdiğimi söylüyor.
Yaklaş anne,
Kulağına fısıldayayım,
Seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 14:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!