Gel ulan Şiiri - Aygül Zade

Gel ulan gel!
Bu yüreğin kapısı hâlâ sana açık,
Özlemin içimi delik deşik etmiş,
Geceye her baktığımda
Senin hayalini çiziyorum yıldızlara.

Gel ulan gel!
Yoruldum susmaktan,
Dilimin ucunda binlerce cümle,
Ama hepsi senin adınla başlıyor,
Hepsi sana kavuşmak için yazılıyor.

Sensiz sokaklar ıssız,
Sensiz şarkılar yetim,
Sensiz gecelerden sabah doğmuyor artık,
Ben bu koca şehirde
Sana sarılmadan nasıl nefes alayım?

Gel ulan gel!
İçimde bir çocuk ağlıyor hâlâ,
Gözleri nemli, elleri titrek,
“Dönecek mi?” diye soruyor her seferinde,
Ben de yalan söylemekten bıktım artık.

Özlem dediğin yangın gibi,
Beni içten içe kavuruyor,
Düşlerim bile seni arıyor artık,
Uykularım paramparça,
Rüyalarımda bile yetmiyorsun bana!

Gel ulan gel!
Kırgınlıklar neyse unuttum,
Dökülsün tüm küskünlükler,
Açık kalsın kapılar,
Yeter ki sen gel de
Bu kalp yeniden atsın, yeniden gülsün.

Sensizlik bana ağır geliyor,
Yükü omuzlarımda değil, ruhumda,
Sen olmadan tam değilim ben,
Gel ulan gel,
Bu sevda yarım kalmasın!
AygülZADE ✍🏻