Gel ne olur Şiiri - Kalender Kılıç

Aşkın sesiydi seni bana çağıran
Ceviz kabuğunda sakladım
Yüreğimden kaçtın
Tuhaftır bunun acısı
Hangi yere anlatsam
Yeri gök’ü çınlatsam

Akşamına dayanamıyordum
Geceye saklıyordum seni
Gümüş tellerle bağladım
Ruhunu ruhuma...
Göklere yalvardım kaçmasın diye
Bulutlara baktım
Rüyalarımdan kaçtın
Yastığımın altında seni aradım

Ellerimi açtım
Dua ettim tapınaklarda
Yalvardım ulu tanrı'ma
Ruhunu bağlatmak için ruhuma
Bırakmadım yakasını yalvarıştan
Acındırmaktan...
Bir tuhaf oldum
Gel ne olur

Gel ne olur, kaçma
Beni kitaplarımla
Yalnız başıma bırakma
Gel ne olur
Sayfalar yüreğime örtünür
Okundukça kelimeler cümleler
Beni öldürür...

(Tülay’ıma son şiir 7/12/2002 Gaziemir)