açtım kollarımı sarmak için yüreğini
gel kurtar beni yalnızlık denilen yalnızlıktan
özledim gözlerine bakarak uyumayı
gel kurtar beni uykusuz gecelerden
yüreğim sen gittin gideli kanıyor
gel sar yaralarımı eskisi gibi
canım canıma artık ağır geliyor
gel canım ol yaşat beni
tek isteğim seni görebilmek
bu şehirde olduğunu bilsem yeter bana
uzaktanda sevsem razıyım inan
bir haber ver ne olur bana
kurudum sarardım yaprak gibi
düştüm yerlere o eski ben yok şimdi
ellerim küskün kağıda kaleme
yazamıyorum aşkını ve seni
dokunmasın kimse yüreğime artık
ağlamak ağır gelir gözlerime
su gibi muhtacım sevgine üzüm gözlüm
gel kurtar beni bekliyorum
aynı yerde aynı saatte........
Kayıt Tarihi : 13.10.2008 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!