Gel... Hadi... Şiiri - Gül Ubay

bedenim,
düş ile gerçek arasında asılı kalmış bir elbise...
ben senin olacağım aç gözlülüğünde
sana sunduğum
katıksız sıcacık bir arzu...
kaleminden damlamış yüzlerce şiir olup akıyorum sana...
sevgilin oluyorum... kadının oluyorum...aşkın oluyorum...
gözlerim,
cennet vaat eden uçsuz bucaksız aşk denizi...
sen kayboldukça maviliklerimde,
terinde arınıp,ıslaklığında kutsanıyorum...
yüreğinden taşan arsız sözcükler,
kah alnımda,kah dudaklarımda yankılanıyor...
şimdiye kadar aşina olmadığım
bir coşkunun kıvılcımlarını ateşliyorsun...
dudaklarım,
karşı konulmaz kelimelerin döküldüğü
ateş parçası...
sözlerim,
kulağınla - kalbin arasında ahenkle dans ederken,
okuduğun şiirler boş şarap kadehlerine
dolup, dolup taşıyor...
beni benden alıyor,
beni sarhoş ediyor...
ayrılığın üstünde parladıkça sevdan,
defalarca seni seviyorum...
sen vaçgeçemediğim.. sen tutkum... sen herşeyim oluyorsun..
içimde biriktirdiğim, harcayamadığım gülüşlerimi
kahkahaya dönüştürüp, yalnızlığımı çınlatıyorsun...
okunmamış esrarlı öykülerin sayfaları gibisin,
dokundukça çıplak satırlarına, gizemlerini aşıyorum.
keşfediyorum seni...
ve, seni yaşıyorum, senin oluyorum...
suçüstü yakalanıyor bakışlarım..
gel hadi...
çabuk ol...
geç kalıyoruz
masallara, hayata, huzura ve aşka...