Beni bırakıp gittin, bahtı kara yar.
Düşündün mü, el alem, beni nasıl anlar.
Ruhum, senin yüzünden, derinlere sürükleniyor.
Ah be yar, korkuyorum, her geçen dakikalar.
Senden sonra, gülmeyi beceremedim.
Sessiz sessiz, kırık kalbimle, ağladım.
Çok acılar çektim. Ama olmadı, anlayanım.
Karanlık bulutların içindeydim. Doğmadın güneşim.
Kuşlar, çiçekler, artık benimle, konuşmuyorlar.
Yaşamak istemiyorum. Senin yüzünden.
Ölüp gideceğim, köhne dünyada, vakit azalıyor.
Dilimi lal, gözlerimi kör eden, sen oldun.
Özlüyorum seni, kalbimin aynası ve canımın canı.
Beni öldürüyor. Sensizliğin kahrolası acısı.
Kalbim ve yüreğimin, ortasına girmiş, bir sancı.
Sensiz, ölmek istemiyorum. Zalimin kızı.
Kayıt Tarihi : 5.5.2022 15:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir... 2016 ,,, yıllarda yazmıştım.

TÜM YORUMLAR (4)