Gel Geleceksen Şiiri - Bilal Bildik

Ben solmadan hemen şimdi gel
Kuruyup dökülmeden gel
Geç olmadan ve geç kalmadan
Gözyaşlarım kurumadan hemen önce
Yıkılmadan, yere düşüp kalmadan
Aşka olan inancımı yitirmeden
Takvimden bir gün daha geçmeden
Seni gönlümdeki tahttan indirmeden
Sevgiye olan inançlarım bitmeden
Gel geleceksen, ama şimdi gel...

Elimi senden başkası tutmadan
Boşalan kalbimi biriyle doldurmadan
Yıkılan hayallerimi, tükenen inançlarımı,
Bitirdiğin ümitlerimi, gözümdeki ışığı,
Yüzümdeki gülümsemeyi bir başkası
Bana geri vermeden gel, geleceksen
Artık çok geç sakın ha demeden
Bir kırıntı olarak kalan içimdeki seni
Hiç tanımadığım bir yabancı yapmadan
Gel geleceksen, ama şimdi gel...

Ihlamurlar kurumadan, güller solmadan
Kuşlar başka şehirlere göç etmeden
Ayçiçekleri henüz güneşe dönmeden
Nilüfer çiçeği üç günlük ömrünü bitirmeden
Nergis gibi toprak altına gömülmeden
Papatyanın yaprağı sevmiyor seni demeden
Polenlerin dökülmesi bitmeden
Dolunay ışığını henüz yitirmeden
Güneş tekrar bir kez daha doğmadan
Gel geleceksen, ama şimdi gel...

Saçlarıma karlar, sakallarıma aklar
Daha fazla düşmemişken gel
Gönül yollarım kapanmamışken
Sana bakışım kirlenmemişken
Gözümü kin bürümemişken gel
Seni düşman bellememişken daha
Ruhumdaki seni söküp atmamışken
Ödünç verdiğim beni senden almamışken
Yolun sonu gelmemişken gel
Gel geleceksen, ama şimdi gel...