Gel Eylül Şiiri - Ersin Güngördü

Gel Eylül...

Biz onunla yudum yudum
Aşkı içecektik...
Güneyli kuşların kanatlarında
Güneşe son halini biz verecektik....

Gel Eylül...

Kalabalığı havaya ateş açarak dağıtır gibi
Nevetra'da yıkanmış kuşları da al...
Ve onların da önünde
beni bir çift yeşilden hasretlere böl
serin birşeyler değsin canımın parçalarına...

Gel Eylül...

Şımarıyorsam eğer yüzüme söyle
Ay ışığı sürülmüş kitaplık boyu...
Parıltısı unutulmuş küpelerin
avukatlığını da yap kinle öfkeyle

İstersen sadece gözlerimle konuş
Tutukluk yapsın harflerim, sessiz kalayım...
Bırak beni sessiz bir Y harfi gibi
kollarımı iki yana açıp
Orda çarmıhlanayım...

Bu kez gözlerimden oku Eylül:

Gelecekse eğer kırlangıçlar bir daha
Denizde yanan uçaklar gibi harlanıp sönerek
Aşka hasret göğü delerek bu kez
Sen de gel Eylül...

Ve senin gelişin gibi
Gerçek olsun bu defa tüm bekleyişler...
İlk defa sen de gel Eylül...
Şimdi lütfen git, sonra tekrar gel Eylül...