Gel Eriyelim Güzün Yapraklı Kollarında

Mümkünmüdür?
Bize dair
Tanımlı
İlahi aşka ulaşmak?
Bir kefenden başka
ne var ki üzerimizde.
Yalnızlık bize
uzay boşluğundaki
bir nokta kadar yakın.
Utanmadan korkularımzdan
yıldızlara yürüyelim ki
Sulardan,gözyaşlarından çıkıp
Düşlere kuçak kuçak ihanet etmeden
ve madara olmadan,
asılıp başaşağı kalmadan.
Birbirimize yakın olmalıyız.
Aslında kendi kendimize incinmişiz
Eylül yıllarında
Belki küllerin içindeki kor ateşiz diye.
Biliyorsun
portakal kabuğu elbiseler ile yattık
Sabah uyandığımızda leylak kokalım diye.
Ağrılı olmadımı
seninde,benimde doğumumuz
kaderin evrimi gibi
Bu yüzden dayanmalıyız
Kutsal kitaplar ve doğa gibi.
Dürüstlük olmalı
Ürkek kanatlarımızda sonsuza dek.
Nereden bilebiliriz ki
Kıyametin zamanı olmadığını
Alkışlar içinde yaşarken.
Yok Yok
Acıyı dondurmalıyız
İçim burkuluyor tılsımlı fallar gibi
Sanki sessiz türbeye bakan adamın
Kalemi yazarak söyle diyor
Şimdi der
Uzaktaki heykelin güler diye
Gücüme gidiyor
Dost diline acı görünmek
gece yarısı yalnızlık ile.
korkularımın elbisesi yırtıldı,yırtılacak
Kuşlardan,yarlardan düşerken,yuvarlanırken
Sana doğru.
Hayır hayır
Yaşlanmamalıyız kapıların aralığında
Ne bedduaya sığınmalıyız
Nede gözlerimizden akan gözyaşlarına.
Bir beyaz güvercin gibi
Yalnızlığın koynunda
birbirimize aşık olmuşken
Güzün yapraklı kollarında
gel eriyelim kollarımızda birbirimizin.