Gel de IV Şiiri - Necdet Uçan

Bir karamsarlığı yakaladı zaman
hilkat garibesi var ellerinde
Yitirmiş gözlerini ve bakışlarını
Yıkık ve kurumuş toprak gibi
Gel de duyarsızlığı hissetme
Bir duygu var, hapsedilmiş
Bir çığlık var, boğulmuş
Ve tüm bu boşluk
Zamanın elleriyle silinmiş bir iz gibi
Gel de anlamlandırma
Mübaşirin çığırmasıyla
Katibin elinde
Daha mürekkebi kurumamış
Kararı onaylayan mühür duruyor
Gel de teslim ol hükmüne

Bir zincir var parmaklarında
Bir zincir var dilinde ve gözlerinde
Ve her düşünceye vurulmaya çalışılan
Yüreğinde kocaman bir zincir
Elinde sabır taşı tespihle gel de direnme
Köşe başında saklanan
Bir umut
Ve söndürülen bir ışık var
Kararmış, zifiri geceyi bekleyen
Gel de el uzatma
Her yol, ama ürkek
Ama kararlı bir adımla başlar
Ve her yol bir arayış,bir düşün, bir çıkış
Asla pes etme
Yenilsen de bir daha dene

Kırık da olsa kalp, yine de atar
Bazen bir kuş gibi çırpınarak
Herşeyin rağmına
Bir soluk, bir ışık, bir umut taşır
Yitirme ve hisset inadına

Belki de
Bir vicdanlı duruş
Bir merhametli bakış
Bir gülümseme yeter
Lakin hiçbir koşulda vazgeçme

Doğanın yasasıdır dünyanın dönmesi
Ve diyalektik gerçeklik
Toprağa düşen her tohum
Bir fidan yeşertir
Yücelt ve asla yitirme umudunu

Temmuz 2025