Gel Bu gece Bir Şiire Yatıya Kalalım

Aynı gök kubbenin altında,
hecelerimiz çok gürültülü,
Cümle olmak bilmiyor sözcüklerimiz,
Ortalık şiir kokuyor,
Ben bavulumu topladım,
Sende topla,
bir şiire yatıya kalalım bu gece..

Bu gece bir yalnızlık şarkısı dinler gibiyim,
Rüzgârın hüzünlü fısıltısında kayboluyorum.

Ne yana dönsem, sensizliğe çarpıyorum,

Bir dal kırılır gibi içimde, sessiz, derinden.
Kırlangıçlar göçer uzaklara, gökyüzü ağlar,
Hasretin sızısı iner dağların yamaçlarına.

Ne yana dönsem, sensizliğe çarpıyorum,

Ay, solgun bir lamba gibi süzülür geceye,
Yüreğimde aşk, bir kor, bir köz, bir eski yara.
Orman susar, yapraklar düşer usulca,
Her birinde sen, her birinde bir ayrılık acısı.

Ne yana dönsem, sensizliğe çarpıyorum,

Gözlerim ufukta, bir umut arar çaresizce,
Ama yollar hep sana çıkar, hep sana, yâr, hep sana.
Ey yâr,

Ne yana dönsem, sensizliğe çarpıyorum,

Bu gece hasretinle doluyum, taşar içim,
Bir ırmak gibi çağlar, bir deniz gibi köpürür.
Ne yana dönsem, sensiz bir bahar, sensiz bir çiçek,
Yüreğimde yalnızca sen, bir sonsuz hasretin.

Ne yana dönsem, sensizliğe çarpıyorum,

Bek iki gözüm,
Ortalık şiir kokuyor,
Ben bavulumu topladım,
Sende topla,
Gel,
bir şiire yatıya kalalım bu gece …

10 temmuz 2006
İstanbul

Ali TAŞKALE