Gel Bari Şiiri - Ahmet Şener

Nadasa bıraktım gönül tarlamı
Taşta ekin bittiği gün gel bari
Bir kıvılcım yok eder ya ormanı
Suda duman tüttüğü gün gel bari.

Seven insan sevilmeye layıktır
Sevgi derya sevgililer kayıktır
Kendi küçük yaradanı büyüktür
Karınca fil yuttuğu gün gel bari.

Kin nefreti bir kenara ayırda
Kalmak istiyorsan eğer hayırda
Derede tepede kırda bayırda
kurtlar kuzu güttüğü gün gel bari.

Gün gelip üflerken israfil suru
Zaten dönüş olmaz o günden geri
Düzlenirken dağlar öteden beri
Dağlar yere battığı gün gel bari.

Aylar yıllar geçti selam salmadın
Bir kez olsun yakınımda olmadın
Şener ayaktayken gelip bulmadın
Kara yere yattığı gün gel bari.