Neredesin gül yüzlü gözleri inci yarim,
Vadilere doldu taştı amansız özlemim,
Binlerce insan arasında yalnız biriyim,
Şu kısacık ömrüm tükenmeden gel.
Dünya döner, ışık söner, olur gece,
Çiçek solar, yaprak döker, döner güze,
Karakış gelir karlar yağar üstüme,
şu cihanda kıyametim kopmadan gel.
İçimi döksem yerlere toplarlar yanar,
Elimi kaldırsam semaya melekler ağlar,
Öyle ateşki bu, ummanlar korkup kaçar,
Aciz bedenin kül olup savrulmadan gel.
Efkarlanır gönlüm yar, gözlerimden akar,
Yanağımdan süzülüp ciğerime damlar,
Benim emsalsiz halim göklere aşikar,
Kervan geçmez yollara düşmeden gel.
26.04.2013-cuma
Mustafa ÇavuşoğluKayıt Tarihi : 26.4.2013 15:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!