*** Gel Artık *** Şiiri - Namık Salih

Ne zaman bir deniz kenarına insem sesin yankılanır kulaklarımda
O çok sevdiğimiz şarkımız karışır dalga seslerine
Siluetini görürüm güneşin yansıttığı yakamoz kıpırtılarında
Kıyıya vuran dalgalar seni getirsin isterim. Beklerim oracıkta bıkıp usanmadan…

Çıplak ayakla yürüdüğümüz kumsaldaki Ayak izlerini arar gözlerim.
Kumlara sorarım seni ama bilen yok, Ben yine beklerim Belki gelirsin diye
Bazen hiç ayrılasım gelmez, Deniz arkadaş olur bana
Yıldızları üzerime yorgan yapar uyurum oracıkta,
sanki koynundaymışım gibi…

Hiç sabah olmasın isterim. Seninle dolu rüyalara dalarım hiç çıkmamacasına
Gündüzler uzar da uzar bazen zor ulaşırım gecelere
Bir an önce uykuya dalıp düşlerimde kavuşmak isterim sana
Ve yine hiç bitmesin isterim gece, doğmasın güneş olmasın sabahlar…

Martı çığlıklarına uyanırım sonra, Birde onlara sorarım seni,
Yine bilen yok
Sensizliğin sancısıyla geçecek yeni bir gün başlar yine akşam olmak bilmeyen
Hiç değilse sana benzeyen bir deniz kızı hayal ederim hikayelerde anlatılan.
Şuracıktan çıkıverse ve sana dönüşse diye düş kurarım…

Gündüzleri midye kabuğu yopluyorum sana kolye yapmak için
Çiçekler topluyorum en güzellerinden başına taç yapmak için
Güneş topluyorum her gün sen çok sevdiğin için
Geceleri yıldız topluyorum en parlaklarından geldiğinde saçlarına takmak için

Hani geceleri dalgaların hafifçe okşadığı kumsalımız vardı el ele yürüdüğümüz
Bir gece yarısı ikimizden başka kimsenin olmadığı bir anda Yalnızca gökyüzündeki Ay ve etrafında dans eden yıldızlar şahit olmuştu seninle ilk öpüşmemize İşte ben o sahile gidiyorum her gün gülüm… Ve hep o sahilde bekliyorum seni biliyorum bir gün rüzgârları arkana alıp geleceksin…
ÖZLAMLERİM ÇOK BÜYÜDÜ CANIM, DAYANILMAZ OLDU ARTIK
SENİN İÇİN, BENİM İÇİN, BİZİM İÇİN, GEL ARTIK...