Omuzlarımda bir şehir var, sustukça büyüyor,
Adım attığım her yol, geçmişle çarpışıyor.
Sırtımda çocukluğum, yorgun ve uykusuz,
Bazen nefes almak bile fazla geliyor.
Sabahlar değişmiyor, aynı gökyüzü, aynı boşluk,
Kimi zaman gülmek bile lüks sayılıyor.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta