Üşüyorum bu aralar sebepsizce, ne güneş ısıtıyor beni, ne bir başkası dokunabiliyor gönlüme.. Yutkundukça susuyorum, içimde kopan bir fırtına var.. Gözlerimi yumdum her şeye, içime odaklandım, bir sen varsın diye.. Kaybettim kendimi, baktığım her yer uçsuz bucaksız, sonu gelmiyor gittiğim yollarda. Artık ne yapsalar boş, ne geçmişe dönmek mümkün, nede geleceğe gitmek.!
Şair Faruk Kerey
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta