Dışarıda kar var içimde özlem
Gözlerimin dalıp gittiği coğrafyam
Çocukluğuma gidiyorum bir an
Kars sokaklarındaki mutlu yıllarıma
Şimdi düşünüyorum da o günleri
Hiçbir şey bizi mutlu etmezdi
Kış mevsiminin sevindirdiği kadar
O kış ki oyun demek
Kavga demek
Mücadele demekti yaşam için
Ve o zemheri hala bitmedi içimizde
Umutlarımız yaza evrilmedi
İçimizde güzel günlere olan özlem
Bitmedi bitmeyecek sonsuza dek
Ve gelinen günde
Yine aynı heyecan
Dışarıda kar var içim içime sığmıyor
Sokakta kızaklı hayat dolu haşarı çocuklar
İçimde diri kalan çocuk yanım.
Atsam sokağa kendimi diyorum
Yine eski günlerdeki gibi
Elimde bir parça çeçil dürümlü lavaş
Sırtımda yırtık kabanım
Unutsam acıyla geçen yıllarımı
Geçmişi unutsa sol yanım.
Ve unutsam kalbime batan can kırıklarımı
Akşam kapıya varsam seslensem çocuksu sesimle
Aç kapıyı anne ben geldim
Çocukluğumu bana geri ver
Geri ver bilyelerimi uçurtmamı topacımı
Huzur bulur belki sol yanım
Büyütme beni anne
Dokunma ne olur hep çocukluğumda kalayım.
Devrimî.31.01.2023
Kayıt Tarihi : 30.3.2023 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!