Geçmiş zaman Şiiri - Ali Kasaika Pechlivan

Ne zaman baksam o eski fotoğrafa,
Bir hüzün çöker kalbimin her tarafına.
Zaman durur, dünya döner bir garip hızla,
Sanki her anın izi kalmış bu ıssızlıkla.
Elim uzanır, dokunurum cama değemeden,
Bir fısıltı duyarım, adını söylemeden.
​
Gözlerimdeki sessizlik, içimde kopan fırtına.
Sana ait ne varsa, saklı durur hala.
Bir yanım hep eksik, o bıraktığın boşlukta,
Ama biliyorum, aşkımız yaşayacak bu sonsuzlukta.
Ne yapsam unutamam, o son bakışındaki vedayı.
​
Penceremden sızan ay ışığı yakar beni,
Her köşe başında ararım o tanıdık teni.
Sokaklar şahidim, attığım her adımda,
İçimde bir umut, belki dönersin yanıma.
Her notada saklı bir anımız, her seste sen,
Gitmek kolay mıydı, kalbimde iz bırakmışken?
Derler ki zamanla geçer, küllenir tüm acılar,
Ama bu yara derin, ne yapsam kapanmaz.
Belki de en güzeli, bu hasreti taşımak,
Çünkü sensiz geçen her gün, sana daha çok bağlanmak.