Sen bana lazımdın,
ben sana hazır...
Buluştuk
bir eylül yaprağının gölgesinde.
Uymuştuk.
Olmuştuk.
Bir sarı yaprağa sarmış
içiyorduk hayatı.
Sonra eylül bitti,
kış,bahar geçti,
haziran sıcağı çöktü
alçak bir basınçla
şehrin üstüne.
Yetemedik...
Ben sana lazım değildim,
sen de bana hazır, artık.
Artık ne eylülde
düşmesi mümkün
o yaprağın
ne de bir anlamı
hayatın.
Güzün başlayan,
yazın bitti.
Geçmiş olsun artık...
27/09/2010
22:53
Kayıt Tarihi : 28.9.2010 08:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!