Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu benim şiirim.....tuttum bunu.....gerçekten çok güzel....
korkuları bilerek yaşamaktır, yaşamak.......ölümü, aşk kırıklıklarını , gözyaşlarını anlatmak gerçekte hayata gülerek bakmamızı engellemez..sadece içimizdeki isyanları dışarı çıkarmamızı sağlar...o kadar.....tebrik ederim sevgili arkadaşım....harika
Ah Ahmet ah....Bunun senin içinde psikolojik bir nedeni olmalı...Ölümle bu kadar haşır neşir ...Güzel de fazlası da seni basmaz mı kuzen...
Güzel Dostum,
O korkuyu içerisinde duymayan, var mı bir babayiğit ?
Var mı yiğitçe o korkuya meydan okuyan yiğit ? Elbette korkmaktayız,
ama birgün çıkacak içimizden bir yiğit,
Korkmadan,
Korkuya yiğitçe meydan okuyan yiğit.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta