Ben ve o bir hayal, yan yana durduk.
Bir sevinç, bir umut tesadüf buydu.
Öyle ilk kez, bilmeden ibaretti sandık.
Ben cesaret etmediğim, umut belki de.
Sararıp dökülen sonbahar rüzgarında.
Yan yana dökülen iki yapraktık belki de.
Ya da ayrı sürgünlerden gelmiş iki bulut.
Rüzgâr mı yoksa acılar mı, buluşturdu bizi.
Oysaki gelincik kokularını taşırdı eskiden.
Ödünçte olsa kısada sürse sarhoşluğu.
Uzatamadım uzanmadı, elim elinden.
Kenan Gezici 29/05/2025
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 13:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!