Geçiyor Ömür Şiiri - Midayet Kara

Yaşım yetmiş dört, vücutta ağrılar başlar
Uykusuz kaldı gözlerim, kalkmıyor kaşlar
Geçmişimi düşündükçe, akıyor yaşlar
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Bu yalan dünyada gülmek, nasip olur mu?
Yetmişinden sonra, yaşam gelir bulur mu?
Seneler geçiyor, yaş yerinde durur mu?
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Kandırıp insanı, boş kuyuya baktırır
Yıllar gelip geçer, kalpte ateş yaktırır
Yalan yanlış sözler, dişlerimi sıktırır
Şu Yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Kimseye kâr etmez, bir bilenin öğüdü
Her gün yürekten vururlar, böyle yiğidi
Yıllarca yapılanlar, bilmem ki neyidi
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Seven sevilene, böyle yanlış yapamaz
Yaşlı biri geceleri, rahat yatamaz
Gençlik elden gidiyor, hiç kimse tutamaz
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Yalan dünyanın sırrına, akıllar ermez
Çileyle geçen günlerim, bir hesap vermez
Yaşım seksene yanaşmış, ispata gelmez
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Bu dert çile beni, yıllar yılı kavurur
Ayakta gezdirmez, bir tarafa devirir
Harman edip beni, yele verir savurur
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

Acımadın asla, bıraktın beni düzde
Bil ki söylenen her yalan, bellidir yüzde
Mevsimler hep karışıyor, baharda güzde
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm

İnsanın ömrünü bitirir, dertle çile
Dünyada kimse kimseye, yapmasın hile
Yüce Mevla’m verecektir, derdime çare
Şu yalan dünyada ah vahla, geçer ömrüm
Ekim 2021