Geçiyormu dersen,
O hiç geçmiyor be dostum.
İçten içten kanatıyor durmadan.
İz yapıyor içinde insanın,
Yürek sızıları ölümsüzleşiyor.
Kuytu yerlerde bırakıyorsun güçlü adam rollerini.
Elinden somruk şekeri alınmış çocuklar gibi,
Feryat figan bir hale dönüyorsun.
Sonra güçlü adama geri dönüyorsun derken,
Tekrardan ibaret hayatı yaşıyorsun.
Bunların hepsi ömründen gidiyor be cancağazım.
Acılarım hiçmi hiç geçmiyor be dostum.
Geçen se gençliğim, hayat doluluğum.
Bir kemik yığını, bir acı topu gibi,
Bak bir köşede duruyorum iste öylece.
Ahmet Türkkan
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçiyormu dersen, O hiç geçmiyor be dostum. İçten içten kanatıyor durmadan. İz yapıyor içinde insanın, Yürek sızıları ölümsüzleşiyor. Kuytu yerlerde bırakıyorsun güçlü adam rollerini. Elinden somruk şekeri alınmış çocuklar gibi, Feryat figan bir hale dönüyorsun. Sonra güçlü adama geri dönüyorsun derken, Tekrardan ibaret hayatı yaşıyorsun. Bunların hepsi ömründen gidiyor be cancağazım. Acılarım hiçmi hiç geçmiyor be dostum. Geçen se gençliğim, hayat doluluğum. Bir kemik yığını, bir acı topu gibi, Bak bir köşede duruyorum iste öylece. Ahmet Türkkan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!