Geçit Deneyi Şiiri - Ekrem Parlak

Bir gece oturdum balkonda,
Isar’dan gelen serin bir koku vardı.
Gökyüzü sanki başka bir yerin
yorgun perdesiydi.

Robert’i hatırladım ansızın,
Elinde bir harita, gözünde mavi bir çizik.
“Yoldaş,” demişti,
“Geçit açıldığında sadece bir kez bakabilirsin.”

O anda cam gibi bir ışık girdi avuçlarıma,
Nur’mu?Yoksa sadece
çocukluğumun damında parlayan
bir yıldırım mı?

Kalktım balkondan,
Ayakkabımın altında bir tutam tütün,
birkaç kırık kelime ve
bir martının gölgesi kaldı.

Münih uykudaydı,
ama ben biliyordum:
Zaman bükülebilir,
ve kimse bana inanmıyor.

Ekrem Parlak